Botanische tuin Münster

De botanische tuin van de Westfälische Wilhelms-Universität Münster werd gesticht in 1803 en dient als wetenschappelijke faciliteit voor onderzoek en onderwijs. Daarnaast worden hier ook vele onderzoeken uitgevoerd, waaronder het behoud van biodiversiteit en het behoud van waardevolle plantencollecties. Naast de functie als wetenschappelijke instelling is de botanische tuin ook te bezoeken voor het publiek. Te midden van de drukke stad Münster geeft deze botanische tuin een oase van rust en ontspanning!

Bekijk onze tuinreis naar Münster snel online!

De tuin.

Deze botanische tuin is een populaire oase van rust in het midden van de drukke oude binnenstad. De tuin is gelegen in een kasteelpark geheel omringd door een ‘slot’, waardoor het een unieke omgeving is voor wie in de botanische wetenschap geïnteresseerd is. Van heide- en moeraslandschappen tot en met een boerentuin en een alpenweide. Deze botanische tuin heeft een veelzijdigheid van 8000 verschillende plantensoorten verdeeld over een 4,6 hectare grote tuin.

Het geometrische ontwerp van de tuin stampt voort uit Franse idealen, en werd als kunstzinnig ontwerp gemaakt door de beroemde Westfaalse architect Johann Conrad Schlaun. Echter werd in 1784 maar een deel van de ontwerpen gerealiseerd door een gebrek aan geld, alleen de lanen rond de buitenomtrek en de centrale vijver werden aangelegd. De resterende delen werden als bosgebieden aangelegd, wat een goedkoper alternatief was dan de plannen van de architect. De kasteeltuinen werden al in 1778 geopend voor publiek en rond 1800 werd zelfs het eerste restaurant hier geopend. In opdracht van baron vom Stein werd in 1803 gestart met de verdere aanleg van de botanische tuin, ook werd er een landschappelijk arboretum aangelegd. De oudste nu nog bestaande tuin is de alpentuin die al in 1823 werd aangelegd. Op de plaats waar voorheen een tuinkas stond, werd later rond 1840 een orangerie gebouwd van het materiaal afkomstig van de muren rondom het kasteel.

Later in het midden van de 19e-eeuw werd het bijna 10 hectare grote deel van de kasteeltuin bij de botanische tuin betrokken. Er werden hiervoor 2 gerenommeerde architecten aangenomen: Peter Joseph Lenné én Joseph Clemens Weyhe. De zichtlijnen in de tuin werden verbeterd door verschillende bomen te verplanten en paden werden anders aangelegd. In 1872 werd de botanische tuin nog verder uitgebreid met diverse kassen én er werd een eiland aangelegd in de vijver. Later in de 19e-eeuw werd de tuin gebruikt als botanische tuin van de medische faculteit en diende hij hoofdzakelijk als onderwijs over geneeskrachtige planten.